Odpowiednio dobrana igła to podstawa pracy z tkaniną. Wysoka jakość szycia wymaga, by igła gładko przechodziła przez materiał. Dzięki temu można uniknąć brzydkich zaciągnięć lub niszczenia oczek w przypadku dzianiny. Konieczna jest zatem umiejętność rozpoznawania skomplikowanych oznaczeń, którymi opisane są produkty dostępne w sklepach.
Rozpocznijmy od grubości igły oznaczonej jako Nm, którą należy dopasować do typu tkaniny:
- 60/70 – najcieńsze materiały, jedwab, batyst, krepa
- 80 – cienka bawełna, lekkie materiały wełniane, satyna
- 90 – bawełna średniej grubości, cienki jeans, stretch
- 100 – jeans, drelich, gruba wełna
- 110 – bardzo grube materiały na płaszcze, skóra
Zawsze należy posługiwać się najcieńszą możliwą igłą do danego materiału.
Igły a maszyny szwalnicze
W przypadku igieł do maszyn warto upewnić się, jaki rodzaj pasuje do urządzenia danego producenta. Uniwersalne igły mają półpłaską kolbę, ale niektóre maszyny wymagają kolby okrągłej, która ma symbol 287WH/1738. Igły pasujące do maszyn domowych są zazwyczaj oznaczone jako 130/705H, inaczej 15×1 lub HAx1. Pozostałe oznaczenia igieł:
- ZWI – podwójne standardowe
- ZWIHO – podwójne standardowe ze skrzydełkiem
- DRI – potrójne
- SUK – z okrągłym czubkiem z kulkowym zakończeniem, stosowana do jersey’u i dzianin o luźnym splocie
- S – smuklejsze kulkowe o bardziej uniwersalnym zastosowaniu
- SPI – do tkanin o gęstym splocie
- R – do tkanin standardowych
- LR lub LL – do skóry
- J – do jeansu
- Q – do patchworku oraz pikowania
Odpowiednio dobrana igła zapewnia minimalne zniszczenie materiału oraz solidność i piękno wykonania szwów. Można zyskać również dłuższą żywotność maszyny – jeśli igła gładko przechodzi przez materiał, odciążany jest silnik urządzenia, co skutkuje także znacznym obniżeniem głośności jego pracy.
